بررسی اتیولوژی و خصوصیات بالینی و آزمایشگاهی در 47 بیمار مبتلا به ضایعه لیکنویید مخاط دهان

سابقه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، بررسی شیوع لیکن پلان ایدیوپاتیک در یک گروه از بیماران مبتلا به ضایعه لیکنوئید مخاط دهان است.مواد و روشها: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی (Cross - sectional) می‌باشد که در آن 47 بیمار مبتلا به ضایعه لیکنوئید مخاط دهان مراجعه کننده به بخش بیماریهای دهان دانشکده دندانپزشکی کرمان مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص ضایعه لیکنویید در تمام موارد با بررسی بافت شناسی تایید گردید. وضعیت متابولیسم کربوهیدرات‌ها و تست‌های فانکشن کبد در تمام بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. تشخیص لیکن پلان ایدیوپاتیک بعنوان آخرین تشخیص و فقط پس از رد احتمالات دیگر برای ضایعات لیکنویید مخاط دهان بیماران مطرح شد. آزمون آماری X2 و t برای بررسی اختلاف‌های آماری مورد استفاده قرار گرفتند.یافته‌ها: ضایعات لیکنوئید دهانی در زنان شایعتر از مردان بود (55.3 درصد مقابل 7/44 درصد) و مخاط گونه و زبان شایعترین جایگاه ابتلا در تحقیق حاضر بودند. مطالعه حاضر نشان داد که حداکثر2/87 درصد از ضایعات لیکنوئید مخاط دهان بر اثر لیکن پلان ایدیوپاتیک بوجود آمده‌اند. واکنش تمامی نسبت به آمالگام پس از لیکن پلان ایدیوپاتیک شایعترین علت ایجاد ضایعات لیکنوئید در مخاط دهان بیماران مورد مطالعه بود (4/6 درصد از موارد). بررسی آزمایشگاهی در مبتلایان به لیکن پلان ایدیوپاتیک نشان داد که 4/19 درصد از آنها دچار نوعی اختلال در متابولیسم گلوکز و 12.9 درصد از آنها دچار دیابت ملیتوس هستند.نتیجه گیری: این مطالعه نشان می‌دهد که ضایعات لیکنویید مخاط دهان علی رغم شباهت نمای بالینی و بافت شناسی، گروهی غیر همگن هستند و تشخیص لیکن پلان ایدیوپاتیک باید آخرین تشخیصی باشد که برای یک بیمار مبتلا به ضایعه لیکنوئید دهان مطرح می‌ِشود.